PORTRE- Şair Abdurrahim Karakoç vefatının 13. yılında yad ediliyor

Türk şiirine kazandırdığı “Mihriban”, “İsyanlı Sükut”, “Hak Yol İslam Yazacağız”, “Gel Gayrı”, “Hasan’a Mektuplar”, “Vur Emri” ve “Omuzumda Sevda Yükü” isimli yapıtlara imza atan şair ve müellif Abdurrahim Karakoç’un vefatının üzerinden 13 yıl geçti.

Anadolu beşerinin karşılaştığı zorlukları ve çektiği meşakkatleri yapıtlarında işleyen usta şair ve muharrir, dört jenerasyon şair bir ailede doğdu.

Karakoç, Fadime Hanım ile Ümmet Efendi’nin oğlu olarak 7 Nisan 1932’de Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesine bağlı Ekinözü köyünde dünyaya geldi.

Abdurrahim Karakoç, verdiği bir röportajda, dağda, bayırda, ay ışığında, şiirler yazdığını belirterek, “Her şiirimin özü mutlak gerçeğe dayanır. Günümüzü ve insanlarımızı yorumladım.” kelamlarını paylaşmıştı.

Şiir ve okuma tutkusu şimdi çocukken başlayan Karakoç, yaptığı bir söyleşide de şunları kaydetmişti:

“Babamın eski yazıyla basılmış, yazılmış kitaplarını okumam beni rahatlattı. Gün geldi ne bulursam okumaya başladım. Çok okuma bende hastalık halini aldı. Ay ışığında pencere önünde çok kitap bitirdim. Artık de inancıma yakın, emniyetli şahıslarca yazılmış kitapları daha çok okuyorum. Sevmediğim muharrirleri da okurum. Bıktırıcı, ukalalık kokan, aynayı karşıtından tutan yazıları okurken yırtar atarım. Yapıtta lisan, ilim, samimiyet ararım.”

Hafız ve alim bir babanın çocuğu olan usta şair, bu türlü bir ailede doğmuş olmanın tesirlerini hem yaşantısına hem de ortaya koyduğu yapıtlara taşıdı.

Karakoç, bir mühlet köyde marangozluk ve çiftçilik yaptıktan sonra 1958’de Elbistan Belediyesinde muhasebeci olarak çalışmaya başladı ve 1981’de emekli olana kadar bu vazifesini sürdürdü.

Mihriban başlıklı şiiri lisandan dile dolaştı

Pakize Hanım ile 1964’te evlenen usta şairin birinci çocuğu Mihriban 1967’de doğdu, ikinci çocuğu Türk İslam 1969’da ve üçüncü çocuğu Enderhan ise 1971’de dünyaya geldi.

İlk şiirleri iki kitap olacak hacimdeyken beğenmeyip yaktığı söylenen Karakoç’un yapıtları birinci olarak Elbistan’da çıkan Engizek gazetesinde yayımlandı.

“Şiire nasıl başladınız?” sorusuna “Besmeleyle” karşılığını veren Karakoç, 1958’de yazmaya başladığı, birbirinin devamı 22 şiirden oluşan “Hasan’a Mektuplar” isimli yapıtını 1964’te okuyucuya sundu.

Karakoç, emekliliğin akabinde Ankara’ya yerleşti, çeşitli gazete ve mecmualarda yazılar yazdı.

Şiirlerinin pek birçok halk ortasında ezberlenerek yaygınlık kazandı:

“Sarı saçlarına mecnun gönlümü

Bağlamışlar, çözülmüyor Mihriban

Ayrılıktan sıkıntı belleme ölümü

Görmeyince sezilmiyor Mihriban”

Türkü formunda bestelenen ve lisandan lisana dolaşan şiirlerinden Mihriban’ı 1960’ta yazdığını söyleyen Karakoç, bir açıklamasında şunları anlatmıştı:

“Bazıları ‘Gerçek mi?’ diyor. Gerçek, diyorum fakat ismi Mihriban değil. O gençliğimde yaşanmış bir aşktı. Lakin artık ismini deşifre etmem, ayıp olur. Benim takmış olduğum sembol bir isimdir Mihriban. Masa başında yazılmış, hayal bir aşk, bu tadı ve lezzeti vermez. Yaşayacaksın ki yazacaksın. O vakitler elektrik yoktu. Lamba ışığı altında yazıyordum. Şiire başladığımda lambadaki alev titremeye başladı. ‘Lambadaki alev üşüyor’ çıktı… Bazen aklıma düşüyor. Ben unutursun diyorum fakat, insan hiçbir vakit unutamıyor… O bir mektup üzerine yazılmıştır. Benim gönderdiğim bir mektuptan ötürü bir yanıt aldım. ‘Unutmak kolay mı?’ mektubun başlığı…”

Abdurrahim Karakoç, “Mihriban”ın yanı sıra “Saati Yok Eremi Yok (Ben Daima Seni Düşünürüm)”, “Anadolu Sevgisi”, “Zikrullah”, “Hak Yol İslam Yazacağız”, “Bayramlar Bayram Ola”, “İsyanlı Sükut” ve “Tut Ellerimden” isimli yapıtların yanı sıra 5 şiirden oluşan “Hasan’dan Gelen Mektup”, 8 şiirden oluşan “Haberler Bülteni”, 7 şiirden oluşan “Vatandaş Türküsü” ve 5 şiirden oluşan “Masal” isimli yapıtlara imza attı.

Usta şairin 100’e yakın şiiri bestelendi

“Çobandan Mektuplar” ve “Düşünce Yazıları” üzere düz yazıları da kaleme alan başarılı edebiyatçı, “El Kulakta”, “Vur Emri”, “Kan Yazısı”, “Dosta Doğru”, “Suları Islatamadım”, “Beşinci Mevsim”, “Akıl Karaya Vurdu”, “Yasaklı Rüyalar”, “Gökçekimi”, “Gerdanlık” ve “Parmak İzi” isimli kitapları okuyucuyla buluşturdu.

Şiirlerinde ilahi ve beşeri aşk, tabiat, gurbet, toplumsal yozlaşma, Türklük, İslam davası, vefat üzere çeşitli bahislere değinen Karakoç, şiiri “bir gayeye varmak için araç” olarak gördüğünü tabir etmişti.

Abdurrahim Karakoç’un yapıtları Fedai, Devlet, Töre ve Bizim Ocak mecmualarında, Yeni Niyet, Gündüz ve Yeni Hafta, Akit gazeteleriyle kendi çıkardığı Yeni Ufuk gazetesinde okuyucuyla buluştu.

Doğuş Edebiyat 1983’te, Genç Kardelen 1998’de, Kardeş Kalemler dergisi ise 2012’de Karakoç için özel sayı yayımladı.

Usta şairin 100’e yakın şiiri bestelenerek İbrahim Tatlıses, Selda Bağcan, Musa Eroğlu, Esat Kabaklı, Cem Adrian, Mahsun Kırmızıgül, Hasan Sağındık ve Haluk Levent’in de ortalarında olduğu ünlü isimler tarafından seslendirildi.

Karakoç, şiir yazmaya ait yaptığı bir açıklamada, “Şiirde ilham vardır. Şiir ilhamsız olmaz. Cenab-ı Allah bir ilham veriyor. O ilham bana yazmayı emrediyor. Bakın yağmur yağarken bulutların geldiği üzere, Allah bulutsuz yağdıramaz mı yağmuru? Ancak bir vesile ihdas etmiş. Beşere da kimi şeylere görerek, duyarak ihsas ettirdiği için yazdırıyor.” ifadelerini kullanmıştı.

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde 7 Haziran 2012’de vefat eden Karakoç, Ankara’da Bağlum Mezarlığı’nda Pir Abdülhakim Arvasi Türbesi’nin yanına defnedildi.

About The Author

admin

See author's posts